3 juli: Moskou - Sergejev Posad - Jaroslav

Na de lunch vertrekken we uit Moskou. Ik vond Moskou een beetje een triest en grauw. Alles is oud en versleten, maar wel netjes bijgehouden. Parkeerplaatsen achter flatgebouwen, waar de vorige dag nog geen levende ziel te bekennen was, staan ineens volgepakt met kraampjes, bestelbusjes en platte karren. Hier, en op de nog grotere permanente markten doet de gewone Rus zijn boodschappen. Mensen met een lapje grond buiten de stad verkopen er hun kolen, aardappelen en sla. Een man verkoopt gebakken vis dat warmgehouden wordt op de motorkap van zijn aftands autootje.

Nergens in Rusland is het contrast van het nieuwe tijdperk duidelijker als in Moskou. Mercedessen rijden naast gammele bussen, elektronische reclameborden op Stalinistische gebouwen en overal duiken de winkelketens op.

Het is gelukkig makkelijker om Moskou uit te komen dan er in. De file staat vooral aan de andere kant. Het verkeer is chaotisch, je ziet voetgangers, fietsers, brommers hier dwars door elkaar rijden. Links inhalen is hier meer regel dan uitzondering, degene met de beste claxon en het meeste lef heeft voorrang. Anton, onze chauffeur kent dit spelletje en we zijn dus redelijk snel Moskou uit.

Tijdens de busreis vertelt Marie Thérèse over de geschiedenis van Rusland. Zij heeft zich ten doel gesteld meer wederzijds begrip te kweken tussen Russen en West-Europeanen. De hele reis door zullen we haar geregeld horen zeggen petje even andersom zetten, dit om onze westerse normen niet op Rusland toe te passen. Zelf initiatief nemen is nog zo´n gevleugelde kreet. Hiermee bedoelde ze dat we vooral niet moesten schromen om ergens naar binnen te gaan. Sommige gebouwtjes zien er erg gesloten en ontoegankelijk uit, maar bleken vaak wel degelijk een winkeltje of eettentje te zijn.

De dorpjes langs de weg lijken geen enkele kern te hebben: geen plein, winkelstraat of kerkgebouw. Iedereen woont in hetzelfde type houten huis, scheefgezakt op een lapje grond dat niet groter of kleiner is dan dat van de buren. Weinig zorg voor bijv. bloementuinen. Wel hier en daar een soort kantwerk langs de dakgoten en ramen. Langs de weg een kratje waarop potten met aardbeien of bosbessen te koop worden aangeboden of waar een samovar staat te roken met de een of andere hete drank er in.

Ongeveer 70 km buiten Moskou is het belangrijkste Russische bedevaartsoord: Sergejev Posad. Sergejev Posad is een redelijk klein plaatsje, er waren niet zoveel toeristen maar omdat iedereen dezelfde route loopt lijken het er toch wel aardig wat. Het Trinity Sergiev-klooster heeft diverse kerken, waarvan er enkele voor het publiek geopend zijn. We bezoeken hier het Drievuldigheids- en Sergiusklooster met drie nog in gebruik zijnde kerken, waaronder de bijzondere Maria-Hemelvaartkerk. Het klooster bestaat verder uit diverse gebouwen en typische kloostertuinen. Het is een rijk klooster omdat niet alleen de edelen maar ook de rijke kooplieden van vroeger goud, edelstenen en andere waardevolle zaken ruilden voor de steun van God. De monniken konden daardoor de beste architecten en kunstenaars van hun tijd inhuren. Het klooster vormt het middelpunt van de Russisch Orthodoxe kerk en wordt nog steeds bewoond en er wordt les gegeven.

Daarna reizen we door naar Jaroslavl waar we zullen overnachten. Jaroslavl is een oude stad met veel pastelkleurige huizen en mooie kerken. Na aankomst kunnen we noge even naar het centrum wandelen en na het diner hebben we heerlijk langs de Wolga geflaneerd.