2 juli: Moskou - Rode Plein

Om op het Rode Plein te komen moet je eerst over een ander groot plein met een toegangspoort tot het Rode Plein. Op het toegangsplein staan een soort bouwkeetjes die hier als openbaar toilet gebruikt worden.



Het Rode Plein, 700 meter lang en 130 meter breed, is het hart van de stad en de grootste toeristische trekpleister. Het Rode Plein heet feitelijk gewoon het Mooie Plein, want in het Russische woord ‘krasnyj’ betekent "mooi" en "rood". Het rood heeft dus niets te maken met het communisme. Op het Rode Plein merk je hoe vreemd en tegengesteld Moskou eigenlijk is. Tussen de moderne Mercedessen en Armani-pakken staan groepjes politieagenten en militairen.
Je voelt je klein als je in het midden staat van dat immense plein, het is indrukwekkend om over het Rode Plein te lopen. Al die beelden die je jarenlang hebt gezien op het journaal, kun je nu ineens plaatsen.

Op en rondom het plein staan verschillende bezienswaardige gebouwen, waaronder het mausoleum van Lenin, waar zijn gebalsemde lichaam zich bevindt, het Kremlin, het warenhuis GOeM, het Nationaal Historisch Museum en de Basiliuskathedraal. Veel teveel om in 1 middag te doen. Het Kremlin staat gelukkig voor de volgende dag op het programma.Vanmiddag zijn we vrij en kan ieder voor zich bepalen waar hij of zij naar toe wil.



Eerst maar even naar de meer dan honderd jaar oude staatswinkel GOeM. (Gosoedarstvennyi Oeniversalnyj Magazin). Zowel van binnen als van buiten is het gebouw uit 1894 mooi om te zien. Ruim 150 winkels, modern met CD’s, merkkleding en Coca Cola, verspreid over vier straten van twee verdiepingen. Met een glazen overkapping van ijzeren bogen met allemaal kleine raampjes. Het lijkt meer op een paleis dan op een warenhuis, ook al door fonteinen en luxe marmeren vloeren.



Na een snelle lunch weer naar buiten om naar het Mausoleum van Lenin, de leider van de Oktoberrevolutie in 1917 en grondlegger van de Sovjetstaat, te gaan. Lenin zelf wilde niet zo’n eerbetoon, maar Stalin besloot toch een mausoleum voor hem te bouwen. Sinds zijn dood in 1924 ligt Lenin hier, met een korte pauze in 1930, toen het originele houten Mausoleum werd nagemaakt in steen. Ook Stalin zelf lag hier even, maar in 1961 is hij op last van Chroesjtsjov verplaatst. Helaas was het net deze dag gesloten en konden we er niet in.



Het Nationaal Historisch Museum is ook al zo’n prachtig rood gebouw, zeker na de restauratie in de late jaren negentig. Maar ook hier... geen tijd om naar binnen te gaan.








En als laatste de belangrijkste blikvanger en het favoriete plaatje van reisbureaus: de Pokrovkathedraal/Basiliuskathedraal.

De kathedraal is gebouwd in opdracht van Ivan de Verschrikkelijke, ter ere van de overwinning op de Tataren. Het verhaal gaat dat Ivan de Verschrikkelijke na voltooiing van de Basiliuskathedraal aan de architect vroeg of hij in staat zou zijn nog eens zo’n prachtig gebouw neer te zetten. Toen de architect instemmend antwoordde, werden hem de ogen uitgestoken. Ivan wilde niet dat er ooit nog een bouwwerk van dezelfde schoonheid zou worden ontworpen.

We hadden nog net even de tijd om in de Basiliuskathedraal te gaan. Met z'n felle kleuren vrolijkt hij het Rode Plein op, het gebouw heeft een hoog Eftelingsgehalte. De verschillende koepels zijn allemaal prachtig beschilderd alle kleuren van de regenboog en voorzien van heel wat glimmend decoratiemateriaal. Ook van binnen is deze kerk de moeite waard, de kapellen en de galerij zijn prachtig versierd. We troffen het, er stonden een aantal mannen prachtig te zingen in één van de kapelletjes.




Aan het eind van de middag verzamelden we ons voor de kathedraal en daar hebben we Romkje op het Rode Plein toegezongen want ze was jarig. Ondanks protesten van onze gids Marina want volgens haar mocht dat niet. Maar, zoals we al dachten, er kwam geen politie op ons af. En we deden nog ons best door luid en uit volle borst Lang zal ze leven te zingen. Bijna jammer.....