11 juli: Sint Petersburg - retourtje Hengelo

Zowel gisteren als vandaag zijn we lekker gaan lunchen bij Dom Knigi. Bovenop het gebouw staat de wereldbol van naaimachinefabrikant Singer, na de revolutie Dom Knigi - het Huis van de Boeken. In de jeugdhoek van Moskovski Dom Knigi vermaken kinderen zich prima en de titels zijn gemakkelijk te vinden. Voor elke leeftijd is er een eigen hoekje, zodat de allerkleinsten de groepjes enthousiaste pubers niet storen. Op enkele planken staan tussen de traditionele Russische sprookjes onder meer werk van Sergej Michalkov, een stapeltje oude sovjetboekjes en Sasja i Masja. De laatste is de Russische vertaling van Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. En daar heb ik natuurlijk een exemplaar van gekocht. De Russische vertaalster van Jip en Janneke is Irina Trofimova. Zij vertaalde ook de kinderboeken van Toon Tellegen naar het Russisch.

Op de plaats waar tsaar Alexander II op 1 maart 1881 het slachtoffer werd van een aanslag, liet zijn zoon en opvolger Alexander III de Opstandingskerk bouwen, ook Verlosserskerk of Bloedkerk genoemd. Het ontwerp is van de architecten A. Parland en I. Makarov, deels geïnspireerd op de Moskouse Sint-Basilius kathedraal. De bouwwerkzaamheden duurden van 1883 tot 1907. De buitenkant is rijkelijk voorzien van mozaïekwerk, de koepel bedekt met juweliersemail en het tentvormige dak is belegd met gekleurde dakpannen.

De laatste dag brengen we een bezoek aan het Russische Museum, zeer zeker een aanrader. In het voormalige Mikhailovsky Paleis (in 1819 gebouwd voor groothertog Mikhail) is één van de grootste en rijkste collecties van Russische schone en decoratieve kunst te bekijken, variërend van 12 de-eeuwse iconen tot vroeg 20 ste-eeuwse werken, incl. voorbeelden van Kandinsky, Malevich, Chagal en Altman. En natuurlijk het beroemde schilderij de Wolgaslepers van Repin! Bijzonder is de collectie Russische avant-garde en vroeg-socialistische kunst uit de eerste helft van de 20e eeuw.

Peter de Grote had ook contacten met het kleine Twentse veendorp Vriezenveen van waaruit er handelscontacten werden gelegd met Sint Petersburg. De textielheren van Vriezenveen gingen oostwaarts, dreven handel met de aristocratie in de Russische stad en zelfs met het tsarenhuis. Aan het eind van de negentiende eeuw was het goeddeels gebeurd, maar na de bolsjewistische revolutie van 1917 was het helemaal over en uit. Op de website van het Vriezenveense museum is nog de nodige informatie te vinden over de Rusluie in Vriezenveen.

Tijdens de rondreis door Rusland werd veel aandacht geschonken aan cultuur. Behalve het bezoeken van vele musea en kathedralen vertelde Marie Thérèse ook heel veel over de geschiedenis, politiek en over Poetin, wiens rol in het hedendaagse Rusland niet zomaar te schetsen valt. Is Poetin slecht of niet? Ik weet het echt niet. Misschien wordt het over een tiental jaar wel duidelijk. Op onze media hoef je op dat vlak zeker niet onvoorwaardelijk te vertrouwen; op de Russische al helemaal niet. Poetin is echt niet zomaar in zwart-wit te vatten. Ook al schotelen de media ons dat beeld wel voor, want een zwart-wit-beeld is nu eenmaal wat makkelijker te snappen. Ik denk dat de Russische geschiedenis veel te complex is om zomaar te kunnen begrijpen. Poetin heeft min of meer stabiliteit gebracht en dat is in Rusland toch al iets. Al heel veel zelfs…










Maar we hebben ook veel informatie gekregen over het gewone leven van de Russen. Door markten en winkeltjes te bezoeken waar Russen zelf ook hun inkopen doen, eten in een Russische eettentjes, optredens van koren en folkloregroepen bezoeken, door in gesprek te gaan met jongeren die graag in het Engels wilden praten. Cultuur was dus meer dan musea, kerken e.d. bezoeken. Ik vond het een heel boeiend land dat zeker de moeite waard is om nog eens te bezoeken!