Reisplan 27 februari - 3 maart: Kampala

De komende dagen verblijven we in Kampala. Daar wonen rond de 1,2 miljoen mensen en is de grootste stad van het land. Kampala schijnt een relatief veilige, vriendelijke maar hyper-Afrikaanse miljoenenstad te zijn, met een maalstroom van mensen en verkeer dat steevast alle rotondes vastzet. En dan kan een boda-boda, de brommertaxi waarvan er zo’n 30 duizend in Kampala rondrijden, een uitkomst zijn. Goedkoop en snel naar de binnenstad. Je bent alleen wel overgeleverd aan de Afrikaanse goden.



Paleis van de Kabaka en St. Paul´s Cathedral

De planning van deze dagen staat niet helemaal vast. Zeker is dat we tot en met 2 maart in Kampala verblijven.
Er is in ieder geval meer dan genoeg te zien: een bezoekje aan het paleis van de Kabaka, de Kibuli moskee, St. Paul's Cathedral, het fort van Lugard en de Makerere-universiteit, Kasubi Tombs en…..


En natuurlijk gaan we een aantal projecten van Kapini en Pearl of Afrika bezoeken;
Mango Tree, een bedrijf dat schoolmateriaal maakt en gebruikt maakt van lokale afvalproducten zoals rijstzakken. Daar nemen we er een aantal van mee, die kunnen jullie in november 2009 bekijken in de bibliotheek.
Kawempe Youth Centre, met natuurlijk de jeugdbibliotheek en de mobiele bibliotheek. Het ziekenhuis, dat gebruikt maakt van een biogas installatie als energiebron. En misschien ook nog wel een paar scholen. We komen nog tijd tekort!

Kawempe - de plek waar de bibliotheek staat en die ik ken uit mijn jeugd - is niet de mooiste plaats op aarde. Maar de stad is altijd vol energie, dromen, hoop en kunst. Het is misschien het bewijs dat kleine dingen groot en grote dingen ook klein kunnen zijn. – Moses Isegawa, auteur

Reisplan 26 februari: Entebbe

Vandaag brengen we de dag door in Entebbe. Dit was tot 1962 de hoofdstad van Oeganda. Het ligt op een schiereiland in het Victoriameer en bevindt zich op circa 35 kilometer afstand van de hoofdstad Kampala. De stad heeft ongeveer 90.000 inwoners. In de inheemse taal van Oeganda betekent ‘Entebbe' zoiets als ‘zetel'. Men vermoedt dat dit vanouds de plaats was waar de koning van het Baganda volk toe sprak.
Het plan is om vandaag de botanische tuinen te bezoeken. Deze dateren uit 1902 en zijn prachtig om te zien. Daarna vertrekken we naar Kampala.

We overnachten in Namirembe Guesthouse.

Reisplan 25 februari: Entebbe - van hier naar daar

Vandaag wordt het wordt een lange, lange, lange dag. Om 5.00 uur (aiai) staat de taxibus voor de deur. Antek, Wim, Jeanette en Janneke zitten er dan al in. En dan... op weg naar Düsseldorf. Simon gaat vanuit Nijmegen rechtstreeks naar Düsseldorf. Eerst vliegen we van Düsseldorf naar Amsterdam. Daar moeten we 2 uur wachten en vervolgens vliegen we om 11.00 uur dan door naar Entebbe. Rond 21.00 uur ´s avonds komen we daar aan. En voor het geval je je afvraagt waarom we niet rechtstreeks via Amsterdam vliegen.... het scheelt maar liefst 400 euro p.p. om via Dusseldorf te gaan. Twee keer vliegen voor minder geld. In deze tijden van crisis is dat toch heel wat waard niet waar?
Onszelf kennende zullen we nog wel een flesje wijn drinken op de veranda voordat we onder het geimpregneerde muskietennet kruipen.

We overnachten in The Boma guesthouse

Oeganda

Morgen is het zover dan gaan we naar Oeganda. Voor die tijd heb ik er natuurlijk al een en ander over gelezen. Ik zal jullie hier niet vervelen met ellenlange epistels over dit land. Vandaar een linkje, voor het geval je toch nieuwsgierig bent.

Een ander voorproefje....op veel plaatsen in deze uitzending komen wij ook. Die boksring slaan we wel over....

Hoe raakt een mens verzeild in Oeganda

Woensdag 25 februari vertrek ik naar Oeganda. Verschillende mensen vroegen zich af hoe iemand op het idee komt om daar naar toe te gaan met vakantie.
Laat ik eens bij het begin beginnen....

In 2006 vroeg Antek Olzanowski, directeur van Art.1 Overijssel, of de bibliotheek mede-organisator wilde zijn voor Afrika Mon Amour. Met Afrika mon Amour wil Hengelo, als Millenniumgemeente, zich richten op voorlichting over de Millennium Doelstellingen van de VN. Andere organisaties die deelnamen waren Platform Hengelo Mondiaal, het Fonds voor Podiumprogrammering en Marketing, Het Debat Hengelo, de Wereldwinkel, COS Overijssel, Filmliga en Metropool. Verder werkten ook nog diverse (Hengelose) organisaties mee die projecten in Afrika steunen, zoals Stichting Kapini, SG Twickel met hun Ghana project, Pearl of Afrika, Manengouba, het Assink Lyceum en Child Care Afrika.

Een mooi evenement dus wij wilden als bibliotheek daar graag aan meewerken. In december 2007 heeft dit evenement voor de eerste keer plaatsgevonden, merendeels in de bibliotheek. Met een fantastische afsluiting; het optreden van Dobet Gnahoré in Metropool.

In september 2008 waren er diverse activiteiten rondom Pearl of Afrika in de bibliotheek, waaronder de presentatie van het boekje Typisch Oeganda van Kiki Noltes. Kiki Noltes en Marcel de Vries waren 2 jaar uitgezonden via de organisatie VSO. Dit is een internationale ontwikkelingsorganisatie die structurele hulp biedt in ontwikkelingslanden. Een foto-expositie van Olo Habers die hij gemaakt heeft tijdens zijn reis in Oeganda in het voorjaar van 2008.

Moses Isegawa is op bezoek geweest voor een lezing in de bibliotheek. Hij heeft jaren in Kampala gewoond.

De opbrengst van de boekverkoop van Bibliotheek Hengelo is geschonken aan de jeugdbibliotheek van het Kawampe Youth Centre in Kampala, waar Kiki werkte als vrijwilligster.
En .....in november 2009 wordt voor de tweede keer Afrika mon Amour georganiseerd, waaraan dit keer ook alle culturele organisaties in Hengelo aan meewerken.

Dus toen ik werd gevraagd of ik zin had om mee te gaan naar Oeganda om verschillende projecten te bezoeken in Kampala hoefde ik niet lang na te denken.

En zodoende ga ik met 6 mensen op reis: Antek, Simon, Jeannette, Aart, Wim en Janneke. (Nee, niet mijn dochter Janneke).

Nog meer redenen nodig??
Wat te denken vakantie in een prachtig land, met allemaal leuke mensen als reisgezelschap, mooie Karimojong en Masai, wilde dieren, natuurschoon, ……

En ja ... iets minder mooi is natuurlijk de geschiedenis en die enge ziektes. Maar voor dat laatste kun je gelukkig ingeënt worden en vieze zalfjes en pilletjes meenemen. En natuurlijk uit stilstaand water blijven. Uit stromend water trouwens ook …. zo´n drijvend boomstammetje kan zomaar een krokodil zijn. En die giraffes met hun prachtige ogen zal ik ook maar niet te diep in de ogen kijken.

Er verschijnt geregeld (automatisch, lange leve de techniek) een kort berichtje op deze blog zodat je kunt lezen waar we zijn. Als ik online kan komen dan schrijf ik uiteraard een post met de laatste nieuwtjes en verhalen.

11 juli: Sint Petersburg - retourtje Hengelo

Zowel gisteren als vandaag zijn we lekker gaan lunchen bij Dom Knigi. Bovenop het gebouw staat de wereldbol van naaimachinefabrikant Singer, na de revolutie Dom Knigi - het Huis van de Boeken. In de jeugdhoek van Moskovski Dom Knigi vermaken kinderen zich prima en de titels zijn gemakkelijk te vinden. Voor elke leeftijd is er een eigen hoekje, zodat de allerkleinsten de groepjes enthousiaste pubers niet storen. Op enkele planken staan tussen de traditionele Russische sprookjes onder meer werk van Sergej Michalkov, een stapeltje oude sovjetboekjes en Sasja i Masja. De laatste is de Russische vertaling van Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. En daar heb ik natuurlijk een exemplaar van gekocht. De Russische vertaalster van Jip en Janneke is Irina Trofimova. Zij vertaalde ook de kinderboeken van Toon Tellegen naar het Russisch.

Op de plaats waar tsaar Alexander II op 1 maart 1881 het slachtoffer werd van een aanslag, liet zijn zoon en opvolger Alexander III de Opstandingskerk bouwen, ook Verlosserskerk of Bloedkerk genoemd. Het ontwerp is van de architecten A. Parland en I. Makarov, deels geïnspireerd op de Moskouse Sint-Basilius kathedraal. De bouwwerkzaamheden duurden van 1883 tot 1907. De buitenkant is rijkelijk voorzien van mozaïekwerk, de koepel bedekt met juweliersemail en het tentvormige dak is belegd met gekleurde dakpannen.

De laatste dag brengen we een bezoek aan het Russische Museum, zeer zeker een aanrader. In het voormalige Mikhailovsky Paleis (in 1819 gebouwd voor groothertog Mikhail) is één van de grootste en rijkste collecties van Russische schone en decoratieve kunst te bekijken, variërend van 12 de-eeuwse iconen tot vroeg 20 ste-eeuwse werken, incl. voorbeelden van Kandinsky, Malevich, Chagal en Altman. En natuurlijk het beroemde schilderij de Wolgaslepers van Repin! Bijzonder is de collectie Russische avant-garde en vroeg-socialistische kunst uit de eerste helft van de 20e eeuw.

Peter de Grote had ook contacten met het kleine Twentse veendorp Vriezenveen van waaruit er handelscontacten werden gelegd met Sint Petersburg. De textielheren van Vriezenveen gingen oostwaarts, dreven handel met de aristocratie in de Russische stad en zelfs met het tsarenhuis. Aan het eind van de negentiende eeuw was het goeddeels gebeurd, maar na de bolsjewistische revolutie van 1917 was het helemaal over en uit. Op de website van het Vriezenveense museum is nog de nodige informatie te vinden over de Rusluie in Vriezenveen.

Tijdens de rondreis door Rusland werd veel aandacht geschonken aan cultuur. Behalve het bezoeken van vele musea en kathedralen vertelde Marie Thérèse ook heel veel over de geschiedenis, politiek en over Poetin, wiens rol in het hedendaagse Rusland niet zomaar te schetsen valt. Is Poetin slecht of niet? Ik weet het echt niet. Misschien wordt het over een tiental jaar wel duidelijk. Op onze media hoef je op dat vlak zeker niet onvoorwaardelijk te vertrouwen; op de Russische al helemaal niet. Poetin is echt niet zomaar in zwart-wit te vatten. Ook al schotelen de media ons dat beeld wel voor, want een zwart-wit-beeld is nu eenmaal wat makkelijker te snappen. Ik denk dat de Russische geschiedenis veel te complex is om zomaar te kunnen begrijpen. Poetin heeft min of meer stabiliteit gebracht en dat is in Rusland toch al iets. Al heel veel zelfs…










Maar we hebben ook veel informatie gekregen over het gewone leven van de Russen. Door markten en winkeltjes te bezoeken waar Russen zelf ook hun inkopen doen, eten in een Russische eettentjes, optredens van koren en folkloregroepen bezoeken, door in gesprek te gaan met jongeren die graag in het Engels wilden praten. Cultuur was dus meer dan musea, kerken e.d. bezoeken. Ik vond het een heel boeiend land dat zeker de moeite waard is om nog eens te bezoeken!

10 juli: Sint Petersburg

Sint-Petersburg (in september 1991 werd Leningrad weer Sint Petersburg genoemd) is de meest Europese plek in Rusland. Het stadscentrum van Sint Petersburg doet met zijn bruggen en kanalen denken aan Amsterdam. Peter de Grote wilde van Petersburg een havenstad maken naar Europees voorbeeld. Hij bezocht Amsterdam om te kijken hoe deze stad gebouwd was en of dit ook in St. Petersburg toegepast kon worden. Dat is dus gelukt want SPB lijkt wel een imitatie van Amsterdam, het historisch centrum ligt tussen de grote Neva en een drietal grachtengordels.
Na het ontbijt vertrekken we voor een stadsrondrit. We schuiven dus aan in de file en onze nieuwe buschauffeur (Anton moest weer terug naar Moskou) slalomde handig tussen al het verkeer door.

We rijden over de Nevski Prospekt, de beroemdste verkeersader van St. Petersburg en tevens een van de oudste wegen. Zij werd gebouwd in 1710 als verbindingsweg tussen de Admiraliteit en de Grote Nowgorod Weg. Ondertussen noemde onze gids alle wereldvermaarde monumenten op die we afwisselend rechts en links passeren. Bekenden personen uit de Russische historie, zoals Gogol en Tchaikovski, hebben hier gewoond.

Van de kruiser Aurora werd het startschot gelost voor bestorming van het winterpaleis in 1917, het was de start van de Russische revolutie.

We bezoeken de kerk in de Petrus en Paulusvesting waar de Romanov-familie begraven ligt en krijgen veel uitleg bij de beroemde heersers van het land. Deze kathedraal is de oudste van St-Petersburg en tevens de twee na hoogste gebouw van de stad. De kathedraal is een directe link naar de heersers van Rusland want allen hebben hier hun residentie gehad, zoals Peter de Grote en de Romanovs. De invloed van Nederlandse architectuur is duidelijk zichtbaar, dit was ook de wens van Peter de Grote. Binnen in de kathedraal is het een en al pracht en praal. In deze kathedraal werden alle tsaren, op twee na, sinds Peter de Grote begraven. Zelfs Nicolas II werd hier met zijn vermoorde verwanten bijgezet. De marmeren graven van Peter en Catharina de Grote spreken het meest tot de verbeelding.

De orthodoxe St.Isaac Kathedraal is ontworpen door de Franse architect Auguste Montferrand. De kathedraal is de grootste kathedraal van Sint-Petersburg en is gebouwd op een fundering van 30.000 boomstammen. De bouw duurde 40 jaar en werd voltooid in 1858. Het exterieur is een imitatie van het Pantheon in Rome en is o.a. uitgevoerd met monolithische zuilen van elk 16 meter hoog. De totale hoogte is 110 meter, in het timpaan zijn sculpturen aangebracht.

En natuurlijk een bezoek dan het Mekka van de kunst: de Hermitage! Bij de hoofdingang van de Hermitage staan tien enorme beelden van 5 m hoog, die de minnaars Catharine de Grote verbeelden. We gaan het lichtgroene Winterpaleis binnen via de pompeuze staatsietrap van Bartolomeo Rastrelli. Catherina de Grote was gek op mannen, paarden en kunst. Haar verzamelwoede leidde tot één van de grootste kunstcollecties ter wereld. In 1852 werd de privé-collectie opengesteld voor het publiek door tsaar Nicolaas I. Het museum is gevestigd in het voormalige keizerlijk paleis in het centrum van Sint-Petersburg, en bestaat uit het barokke Winterpaleis, de neoklassieke Kleine Hermitage, de Oude Hermitage, het Hermitage Theater en de Nieuwe Hermitage.
Een totale oppervlakte van meer dan 100.000 m2, 360 expositieruimten en bijna drie miljoen kunstvoorwerpen. Je kijk je ogen uit, wat een gigantische collectie, die varieert van de klassieke oudheid tot de Hollandse meesters. Schilderijen van Rembrandt worden afgewisseld met beelden van Rodin. Ook het gebouw zelf is een waar kunstwerk!

Er is zoveel moois te zien, dat je hier enkel in constante verwondering en bewondering doorheen kunt ‘slenteren’. Voor een simpel rondje alleen al moet je drie dagen uittrekken. Het beste kun je dus maar gewoon een willekeurige gang ingaan en genieten van de kunst en het gebouw. Na de excursie door de Hermitage konden we gelukkig ook nog op eigen gelegenheid ronddwalen.